Παράπονο;;;

Εδώ στου δρόμου τα μισά

έφτασε η ώρα να το πω..

Αλλα είναι εκείνα που αγαπώ

γι'αλλού,γι'αλλού ξεκίνησα.

Στ'αληθινά στα ψεύτικα

το λέω και τ'ομολογώ,

Σαν να'μουν άλλος κι όχι εγώ

μεσ στη ζωή πορεύτηκα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει ΄

όσο κι αν το κυνηγά

πάντα πάντα θα΄ναι αργά

δεύτερη ζωή δεν έχει.....

Οδυσσέας Ελύτης(τα ρω του έρωτα)

"Όποιο μέλλον και να ζήσω...οι μνήμες θα βαδίζουν δίπλα μου.........."

Μάνος Ξυδούς..τώρα πλέον το αστέρι του είναι μαζί με τ'άλλα...

"..είσαι ελεύθερος όταν δεν έχεις τίποτα και στου βυθού σου ταξιδεύεις το σκοτάδι...."

..εσύ εκεί..και εμείς ακόμη εδώ...να τραγουδάμε ..της ανάγκης τα παράπονα....

Καλό Ταξίδι...............

Οταν

.. καθημερινά βομβαρδίζεσαι από παντού με ειδήσεις,πληροφορίες,σχόλια Οταν στην καθημερινότητα με το καλημέρα σας απαραίτητο συνοδευτικό είναι, η ανεργία.η φτώχεια....θα πείνάσουμε..καταρέουμε..πτωχεύσαμε....Δεν μπορεί θα ενδώσεις κάποια στιγμή και είχα πει θα το κλείσω το κουμπί και δεν θα αναφερθώ και εγώ σε ότι ακούγεται από κάθε στόμα,σε ότι ταλανίζει την σκέψη όλων . Βλέποντας όμως αυτό το καταπληκτικό video,ήθελα να το μοιραστώ και εδώ μαζί σας.Μαντρωμένα προβατάκια,χωρίς περιθώρια διαφυγής(τα γλυκούλια μου)με τα τσομπανόσκυλα(χωρίς παρεξήγηση,τα λατρεύω τα σκυλιά )γύρω τους να έχουν τον έλεγχο.Μου δίνουν την εικόνα του λαού μας με όλους αυτούς του ΔΝΤ και λοιπών συμβούλων,κριτών,επικριτών,αφεντάδων(που απ'ότι φαίνεται θα είναι και οι μόνιμοι τουρίστες το φετινό καλοκαίρι)να μας οδηγούν και να μας παίζουν σαν το μπαλάκι του πιγκ-πογκ στις αγορές του κόσμου κατά το δοκούν.Λες και είμαστε πίνακας σε πλειστηριασμό ή το χειρότερο άλογο κούρσας που στοιχηματίζουν πάνω του,αν θα τερματίσει ή θα καταρρεύσει

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ!!

Τα σχόλια και τα σχολιανά δικά σας....

Η αγάπη στέργει..πιστεύει..υπομένει..ελπίζει.

Πάντα στέργει, πάντα πιστεύει,

πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.

Ο Ύμνος της Αγάπης

"Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέργει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. Είτε γλώσσαι, παύσονται. Είτε γνώσις, καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γιγνώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. Οταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.
Οτε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην.
Οτε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι` εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. Αρτι γιγνώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η αγάπη"

[Α Κορινθ., ιγ' 1-13] Απόστολος Παύλος

Ολη η ερμηνεία του "θείου Πάθους" μέσα από τον Υ μνο της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου

Καλή Ανάσταση

Το video είναι από το"Κατά Ματθαίον Πάθη"του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπάχ.

Ενα παράθυρο...ανασαιμιά..

Ένα παράθυρο...ανασαιμιά

σαν χάδι,

στο τέλειωμα της μέρας.

Αγνάντι

για της ψυχής τ'ανείπωτα ταξίδια.

Περνοδιαβαίνει αόρατη η ματιά,

σαν αερικό..

Γλιστράει μέσα από θολωμένο τζάμι

Γλιστράει ανεπαίσθητα..

από χαραμάδα αέρινης κουρτίνας

Διαβλέπει..

μέσα από σύννεφο καπνού,αγαπημένης καύτρας,

Κινήσεις αγαπημένες χεριών,

που εναλλάσσονται

ανάμεσα σε σημειώσεις καθημερινότητας.

και σε πλήκτρα p.c

Bλέμμα.. ν'ακουμπάει σε μια οθόνη

ή

(αγαπημένη φαντασίωση)

να ακουμπάει τις σκέψεις του.

σε λευκό χαρτί....

αφήνοντας το βλέμμα

να χαϊδεύει

την θύμηση στιγμών.

"Φιλοπαίγμων μύθος"...

μου ψιθυρίζει η Κική Δ.

Φόρμα αισθητικής απεικόνισης,

συναισθημάτων....ψυχής..

μέσα από ένα παράθυρο

στο γιόμισμα της μέρας..

θα έλεγα εγώ.

Πάει....

νύχτωσε πια

Αλλά...ευ..

κρατώ πλέον μικρούς ήλιους

και φεγγάρια πανσέληνα,

για τα παγωμένα ημερονύχτια της....μοναξιάς

Το tango..στάση και...μάθημα ζωής.

Μάθημα πρώτον..

Το πρώτο μάθημα που θα μάθουμε,για το tango,είναι πως κρατιώμαστε αγκαλιά...είπε ο δάσκαλος χορού.

Στο tango,τα σώματα,πρέπει να δημιουργήσουν έναν κύκλο εντάσεων.

Σ'αυτό τον χορό,η ισορροπία δεν βρίσκεται στον καθένα,αλλά στο κέντρο,ανάμεσά σας. Αν δεν καταλαβαίνεται ο ένας τον άλλον,χάνεται την ισορροπία σας. Πρέπει να επικοινωνείτε για να τον απολαύσετε παρέα.

Μάθημα δεύτερον..

και με το ίδιο πόδι μετατοπίζει το βάρος προς τα πίσω..>>

ο παρτενέρ μου επέμενε ότι έπρεπε να κάνω την κίνηση πίσω με το αριστερό... αδύνατον...

..Με πονάς!

Όχι.εσύ είσαι που δεν κάνεις πίσω....

..μα πως θες να κάνω πίσω,με το πόδι στον αέρα;

..οι άλλες το κάνουν..

..οι άλλες το κάνουν, γιατί οι άλλοι κάνουν σωστές κινήσεις.

Ο δάσκαλος μας έσωσε,λέγοντάς του τα λάθη του.

Έριχνε σ'εμένα το φταίξιμο για τα λάθη και δεν ήθελε να συνειδητοποιήσει,πως μου ήταν αδύνατον να ακολουθήσω.

Μάθημα τρίτον..

Σειρά είχαν οι εκπληκτικές πιρουέτες..κομψές..αέρινες..αισθησιακές.

Όλα γίνονται στο κέντρο του ζευγαριού. Με την γυναίκα στο επίκεντρο μόνη επιλογή του άνδρα,είναι να της δώσει χώρο ή να συνοδεύσει την κίνησή της.

Μόνο αυτό που δεν έγινε..πάει περίπατο και ο αισθησιασμός και η κομψότητα...αντί να χορεύουμε ήταν σαν να παλεύουμε soumo.

O δάσκαλος έσωσε πάλι την κατάσταση,δείχνοντάς του πως γίνεται<Αν εσύ δεν δώσεις χώρο στην παρτεναιρ σου, αυτή θα τον πάρει έτσι κι αλλιώς,ακόμα κι αν πρέπει ν'απομακρυνθεί>>

Μάθημα τέταρτον

Πλέον,λίγο-πολύ,κινούμαστε μαζί. Αλλά είναι αδύνατον,να συγχρονιστούμε και κατηγορούμε ο ένας τον άλλον για αυτό..

Ο δάσκαλος σώζει την κατάσταση...

<<Αν θέλεις να της πεις κάτι,πρέπει να έρθετε σε επαφή,να της τραβήξεις την προσοχή.

Αλλιώς κάνεις εισβολή.την ξαφνιάζεις και μέσα 'αυτήν την αβεβαιότητα,δεν πρόκειται να σε καταλάβει.Πρώτα ψάχνεις το πόδι της την σταματάς..και μετά κάνεις την κίνηση.

Αν δεν έρθεις σε επαφή μαζί της,θα της είναι δύσκολο να μαντέψει τι θέλεις.Της μιλάς ,αυτή σ'ακούει και σου απαντά.Στο χορό,κάνεις διάλογο,ποτέ δεν επιβάλεσαι.Οπως και στη ζωή,

αν δεν μπω στον κόπο να ακούσω,θα υποθέσω,πως ξέρω τι θα μου πουν και δεν θα απαντήσω ποτέ.Δεν υπάρχει πλέον διάλογος,μόνο μονόλογος..το ίδιο και στο tango.>>

Μάθημα πέμπτον

<<Σήμερα δεν θα μάθουμε κανένα βήμα>>λέει ο δάσκαλος.

Νομίζω,πως έχει σημασία να ξέρετε τι κάνετε. Αν δεν καταλαβαίνετε,τι σημαίνει να χορεύεις

tango,το νόημά του,θα μάθετε τα βήματα,αλλά ποτέ δεν θα χορέψετε tango.

Το tango είναι μια αγκαλιά,που είναι στήριγμα..όχι πίεση. Αγκαλιά σημαίνει δίνω με τα χέρια ανοιχτά,κι όποιος δίνει με τα χέρια ανοιχτά..παίρνει με όλο το σώμα.

Ενας γνήσιος σωματικός... ερωτικός διάλογος,όπου και οι δυο μπορούν να αυτοκαθορίζονται

και όπου υπάρχουν και στιγμές σιωπής. Μια σιωπή,που αποτελεί μέρος του διαλόγου,που τον εμπλουτίζει,αλλά ποτέ δεν τον ακυρώνει.

Σ'αυτόν τον διάλογο και οι δυο προτείνουν.Ο ένας παίρνει την πρωτοβουλία της πρώτης κίνησης.Η επόμενη θα γίνει σύμφωνα με την απάντηση...και το λάθος να είναι δυνατότητα να εμπλουτιστεί ο χορός.

Αν δεν είναι έτσι το tango δεν θα υπήρχε!

Τελικά το tango είναι μέθοδος αυτογνωσίας.Οπως και στις σχέσεις(είτε φίλος,εραστής,σύντροφος,γονιός).

Γνωρίζω τα χαρακτηριστικά μου μέσα από τον άλλον.

Έτσι και στο tango...

Είμαι προστάτης,προστατευόμενος,υποταγμένος ή κατακτητής,τρυφερός ή βίαιος ή και τα δυο.

Και ο σύντροφος μου είναι εδω για να μου το δείξει ,να χορέψει και να συμπορευτεί μαζί μου....

.............................................................................................................................................................................................

Πηγή:Προσαρμοσμένο κείμενο τουHorhe bukai

Eπιλογή video απο το blog:sound of silence

Στων μελτεμιών τις ράχες..Το νέο βιβλίο της Ρίκης Ματαλλιωτάκη

ΣΤΩΝ ΜΕΛΤΕΜΙΩΝ ΤΙΣ ΡΑΧΕΣ

Ο Φλεβάρης φαίνεται πως είναι ο μήνας των βιβλίων!

Ερχεται σε λίγες μέρες το όγδοο βιβλίο της Ρίκης Ματαλλιωτάκη από τις εκδόσεις Δωρικός με τον ποιητικό τίτλο ΣΤΩΝ ΜΕΛΤΕΜΙΩΝ ΤΙΣ ΡΑΧΕΣ.

Ευχόμαστε στην καλή μας φίλη να είναι καλοτάξιδο!

Η αγωνία ενός άνδρα που δεν είναι "εκατό τοις εκατό άνδρας",ο Γολγοθάς,που φορτωμένος το σταυρό της διαφορετικότητας διανύει καθημερινά μέσα από τα δυο πολικά αντίθετα της υπόστασής του,η απεγνωσμένη προσπάθεια της λύτρωσης και ο εξτρίμ έρωτας μιας αλλιώτικης σχέσης,θα μας κόψουν την ανάσα στο νέο βιβλίο της Ρίκης Ματαλλιωτάκη!

Στόχος της συγγραφέως,που γεννήθηκε και ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης είναι ν' αποδείξει πως οι άνθρωποι δίπλα μας υπάρχουν μόνο σαν ψυχή κι όχι σαν φύλο.

Εν αναμονή λοιπόν του μυθιστορήματος για να διαπιστώσουμε ιδίοις όμασι την προσπάθεια του ήρωα δια χειρός και πνεύματος Ρίκης.

Η Ρίκη είναι δημοσιογράφος αλλά και blogger!

To blog της ονομάζεται Λογο-τεχνία,εξαιρετική τεχνίτης του λόγου η ίδια,ευαίσθητη,ρομαντική αλλά και με τσαγανό δεν διστάζει να πει τα πράγματα με τ' όνομά τους.

Συνιστούμε ανεπιφύλακτα το νέο της βιβλίο σ' όλους τους φίλους.

Καλοτάξιδο Ρίκη!!

Πηγή:Το άρθρο θα το βρείτε εδώ

Κοίτα εγώ....

Κοίτα εγώ...
αν μου επιτρέπεις
δεν ειμαι μόνο αυτό που βλέπεις
κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πως καταφέρνω και κρατιέμαι


Κοίτα εγώ...
αν θες να ξέρεις
είμαι όλα αυτά που αναφέρεις
μόνο που κάπου κατά βάθος
όποιος με ξέρει κάνει λάθος


Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
γι΄αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω...


Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι : Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Ερμηνεία: Νατάσσα Μποφίλου

Ψυχής τριγμοί σε χειμωνιάτικο φόντο

Πόσο συγκινητικά τα απογεύματα του χειμώνα,μέχρι καταθλίψεως.Γιατί υπάρχουν κάποιες εξαίσιες αισθήσεις των οποίων η ασάφεια δεν αποκλείουν την ένταση.Και δεν υπάρχει αιχμή πιο κοφτερή απ'του Απείρου.

Μεγάλη απόλαυση γι'αυτόν που βυθίζει το βλέμμα του στην απεραντοσύνη του ουρανού και το λευκό των χιονισμένων βουνών.Μοναξιά,ησυχία.ασύγκριτη αγνότητα του λευκού.Το βάθος του ουρανού με συνταράζει,η διαύγειά του με εξοργίζει,η αναισθησία της φύσης η ακινησία του θεάματος με εξεγείρουν.Φύση μάγισσα δίχως οίκτο,αντίπαλε,που βγαίνεις πάντα νικητής,άφησέ με.Πάψε να προκαλείς τους πόθους και την περηφάνεια μου.Ολα αυτά σκέφτονται μέσα από μένα ή εγώ σκέφτομαι μέσα απ'αυτά;Αλλά μουσικά και γραφικά δίχως σοφιστείες,δίχως συλλογισμούς,δίχως συμπεράσματα.Ωστόσο,αυτές οι σκέψεις που πηγάζουν από μένα ή απορρέουν απ'τα πράγματα,σύντομα γίνονται πολύ έντονες.Η ένταση στην ηδυπάθεια προκαλεί μια ανησυχία και μια θετική οδύνη.Τα νεύρα μου πολύ τεντωμένα,δεν δίνουν πια παρά δονήσεις ισχυρές και επώδυνες.....

Charles Baudelaire Le spleen deParis (Η μελαγχολία του Παρισιού)

Η αισθητική των μικρών πραγμάτων...

Με αφορμή τις εξαιρετικές εικόνες που μας δίνει με τις αναρτήσεις τις,που σε ταξιδεύουν

η χρώσεις και αποχρώσεις Ένα στέκι χάρμα οφθαλμών.

Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα να κάνετε μια βόλτα από εκεί.

Η ευαισθησία της και η μηχανή της μας δίνουν πανέμορφες εικόνες πέρα από ότι βλέπει το μάτι!

Μέσα από την αισθητική των μικρών πραγμάτων,μέσα στο ''λίγο'αναδεικνύεται το πολύ!

Σκέψεις,συναισθήματα,προβληματισμοί,ήθος,ψυχή,αρμονία,αισθητική.

Η αισθητική δεν είναι τίποτα άλλο, από την μύηση στην αρμονία,που βρίσκει εφαρμογή στην ενόραση αυθεντικών μορφών.Ολοι μας έχουμε ριζωμένη μέσα μας,τη γνώση του ευάρμοστου.Είναι αυτή που κάθε στιγμή της ζωής ,μας επιτρέπει να αντιληφθούμε την ποιότητά του και στις σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες τα πάντα είναι αρμονία,να το απολαύσουμε με την απαιτούμενη ένταση.

Και δεν μιλώ για την ομορφιά που είναι αποκλειστικά τομέας της τέχνης.Αλλά και για την ομορφιά στον λόγο,στην εικόνα, στην ψυχή,στο χαμόγελο ενός γεράκου,στο πέταγμα των πουλιών,σε ένα ηλιοβασίλεμα,σε μια ανοιξιάτικη βροχή,σε ένα χάδι έτσι απλά και σε όσους το έχουν ανάγκη,στο χέρι βοήθειας σε ανθρώπους και ζώα που υποφέρουν,σε ένα λουλούδι,σε ένα βότσαλο σε.....σε...

Οσοι εμπνέονται από το μεγαλείο των ''ασήμαντων πραγμάτων κυνηγούν την αισθητική ,και την αναδεικνύουν,μέχρι τα τρίσβαθα του επουσιώδους.

Εκεί όπου ξεπηδούν,μέσα από κάποια διάταξη συνηθισμένων κατά τα άλλα πραγμάτων!

Ενα ευχαριστώ στην ''Μια φορά και ένα τρελό...''

Καλή χρονιά

Σε όσους απολαμβάνουν τις στιγμές τους,σε όσους μοιράζονται σκέψεις..συναισθήματα,όσουςαγαπάνε..δίνουν χωρίς να περιμένουν,όσους χαιρετούν ακόμη με ένα φιλί,όσους δουλεύουν πολύ,αλλά δεν ξεχνάν το νόημα της ζωής,όσους κολάνε στην κίνηση και βρίσκουν ευκα ιρία να τηλεφωνήσουν σε ένα φίλο,όσους κλείνουν την τηλεόραση για να πουν δυο κουβεντούλες,όσους είναι ευτυχισμένοι ακόμη κι όταν καταφέρνουν τα μισα,όσους τραγουδούν δυνατά κι ας μην έχουν καλή φωνή,όσους τα βλέπουν μαυρα μόνο όταν είναι σκοτάδι,όσους έχουν τον ενθουσιασμό ενός παιδιού και την ωριμότητα ενός μεγάλου,όσους δίνουν αγάπη με ένα χάδι..μια αγκαλιά..ένα γλυκο λόγο σε όσους την έχουν ανάγκη,οσους έχουν καταλάβει ότι δεν αγοράζονται όλα με το χρήμα,όσους δεν περιμένουν τα χριστούγεννα για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι,αλλά προσπαθούν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!

ολόψυχα

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Κάλαντα...

glitter-graphics.com

"Κάλαντα"
Δυο παιδιά λένε τα κάλαντα.Ανοιγοκλείνουν το στόμα τους,μπαίνει δυνατη παγωνιά,βγαίνει αδύνατη φωνή.Οταν δεν τραγουδάνε,κοιτάζουν γύρω τους με απορία,από που μπαίνει τόσο κρύο;Υστερα αρχίζουν τα τρίγωνα.
Ενα παιδί ανηφορίζει το δρόμο,χωμένο μέσα σ'ένα τεράστιο αληθινό δέντρο.Χριστουγενιάτικο.Το πάει σε κάποιο σπίτι.Ψάχνει να βρεί τον αριθμό του σπιτιού παραμερίζοντας τα κλαδιά από το πρόσωπό του.Τα χέρια του είναι μελανά,κοκαλιασμένα.Σαν δυο μεγάλοι ρόζοι του χριστουγανιάτικου δένδρου.
Ενα κορίτσι βγαίνει από ένα σπίτι,κρατώντας στο ένα χέρι ένα ταψί με τη γαλοπούλα,και στο άλλο μια λαμαρίνα με κουραμπιέδες.Ασφαλώς δεν είναι η μάνα του που του έδωσε να κρατάει αυτά τα βάρη.
Ταπαιδιά που λένε τα κάλαντα κοιτάζουν το παιδί που κουβαλάει το δέντρο.Θα'θελαν να'ναι στη θέση του.Το παιδι που κουβαλάει το δέντρο κοιτάζει τα παιδιά που λένε τα κάλαντα.Θα προτιμούσε να τα λέει.Το κορίτσι θα προτιμούσε τούτο ή εκείνο αντί για τη δική του δουλειά.
Κι ενώ τα παιδιά ανταλλάσουν νοερά θέσεις και καταστάσεις,μια κυρία χτυπάει απελπισμένα το κουδούνι μιας πόρτας χωρίς αποτέλεσμα.Σε κάθε κουδουνισμα της απαντάει η αγριοφωνάρα της νοικοκυράς..ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΑΛΛΟΙ...
Η επισκέπτρια,που είχε φαίνεται εκληφθεί ως καλαντάρισα,κατανικάει κάποτε την ντροπή της και ξεσπάει,..ευλογημένη,δε θέλω να τα πω...Η κουμπάρα σου η Πίτσα είμαι!
Ανοιξε πια ξεπάγιασα!
Ηπόρτα ανοίγει,η κουμπάρα μπαίνει.
Λοιπόν είναι περίεργο.Τα παιδιά δε γελάνε.Παρά γυρίζουν τόσο έκπληκτα,τόσο έκθαμβα,σάμπως το ύψιστο,το σημαντικότερο πράγμα να μην είναι τίποτ'άλλο παρά μια πόρτα που σου ανοίγει.
Αρχιμινιά κι Αρχιχρονιά.....
Τα είπαν..άλλοι βέβαια...."

Κική Δημουλά.(εκτός σχεδίου)


Ανοίξτε τις πόρτες και τις καρδιές σας και δώστε αγάπη σε όσους την εχουν ανάγκη!!

:ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!:

Προορισμοί καρδιάς...

Θύελλα στην ψυχή μου

κι εγώ στο πουθενά...

Με ταλανίζουν

οι ριπές της καρδιάς μου

κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ένα απάγκιο ψυχής αναζητώ..

ένα φάρο..αγκυροβόλι.

απάνεμο..δίχως φουρτούνες

και..
κουράστηκα...

να πονώ και να είναι αιτία να ''Ζω''


Μια ΙΘΑΚΗ ψάχνω..

αν το φθάσιμο εκεί είναι ο προορισμός.

Δακρύζω για κάτι μεγάλο

που ονειρεύτηκα...

να'ναι τάχα..

το ταξίδι που με κούρασε;

ή

το κατάρτι που ράγισε απ'τον άνεμο...

λίγο πριν αγγίξω το σκαρί του.

Αλίμονο.

πόσες να'ναι τάχα οι φορές,

που πέθανα...

καθώς είχα τα μάτια κλειστά,

κι αφημένες τις αισθήσεις,

στην ανάγκη του ταξιδιού,

αναζητώντας...

εκείνο.....το ΌΝΕΙΡΟ.............

Fun Theories..

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου η παιδεία για καλλύτερο περιβάλλον, είναι ανύπαρκτη.Η πολιτεία (και η οικογένεια βέβαια)το μόνο που κάνει,είναι να εφευρίσκει νόμους , που τιμωρούν τον πολίτη.

Ανάλγητους και σκληρούς,που το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί αντίδραση,άρνηση και ανθρώπους χωρίς χαμόγελο, διάθεση, αδιάφορους.

Το βλέπουμεκαθημερινά στον δρόμο.Ενώ υπάρχουν τρόποι τόσο απλοί και διασκεδαστικοί να αλλάξουν τις συμπεριφορές των ανθρώπων για το περιβάλον και την υγεία τους για το καλύτερο.

Ανεβαίνοντας τις σκάλες και..ποτε δεν ξέρεις ίσως ανακαλύψουμε και τον συνθέτη μέσα μας!

Και η ανακύκλωση παιχνίδι!!!


Επιασε πάτο;;;

Rain sound..

Βρέχει ..πάλι..

Ζωή για τα επίγεια

αναπνοή της φύσης..ανάσα

Υστατη ανάγκη για τα εκπνέοντα;

Θλίψη για τα επέρχοντα;

Κάθαρση;

Ψευδαίσθηση ότι..

ο χειμώνας δε θε να'ρθει;

Αν..δεν έρθει όμως..

Πως θαρθεί η αναγέννηση..η Ανοιξη..ηΖωή

Ισορροπίες..πως;

Οκύκλος δεν θα υφίσταται

και..τότε;

Τι;

Βροχή..

δακρύων ροή..

ρανίδες ύπαρξης

αποδοχή..ίσως.

Για την ακολουθία

Προσμονή για τα επέρχοντα

Ζωής......συνέχεια!!