Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Ατενίζοντας το βαθύ μπλέ....

Αλλη μια μέρα...
χωρίς εσένα ....
μ'εσένα.

Εναλάσσονται οι σκιές με φως
Το άδειασμα του φεγγαριού..
με της νέας σελήνης το γέμισμα
Το λυκόφως με την χαραυγή..
δίχως σημείο επαφής...

Κι όμως...
ατενίζοντας το βαθύ μπλέ,
βρίσκεις..το αστραφτερό του ήλιου
με τον ατέρμονο ορίζοντα της θάλασσας
νομίζεις....ναι....
Μικρές εκρήξεις...παιχνιδίσματα...λικνίσματα ερωτικά..
μύριες πυγολαμπίδες,
με λάμψεις διαμαντένιες....στον αφρό,
Σε μια γραμμή απείρου
Δηλώνουν..το αδύνατο δυνατό..

Ο ήλιος ακουμπά τη θάλασσα
και χύνεται μέσα της...
και κεντά σημάδια με χάδια αργαδυνά...

Ερωτικήσυνεύρεση...
Μαγείας αντάμωμα..
αέναα ανεξίτηλη!!!!!

Γιατί όχι... εμείς!!!!!!!!!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ίσως γιατί έχουμε χάσει την ομορφιά των μικρών πραγμάτων μέσα στην ρουτίνα της καθημερινότητα... και για να ζήσουμε μία μικρή μαγική στιγμή θα πρέπει πρώτα να την δημιουργήσουμε... άνευ φυσικότητας οδεύουμε σε ένα φυσικό κόσμο...

Καλώς σε βρήκα

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Καλώς σε βρίσκω. Ξέρεις τυχαία από την "Αχτίδα". Βλέπω ότι είμαστε ακριβώς συνομήλικες . Είχα κι εγώ γενέθλια στις 20 του Αυγούστου και έγινα ακριβώς 50 χρονών.
Εύχομαι η ιλύς του χρόνου να κατακαθίσει απαλά πάνω μας και να σκεπάσει μόνο τις βαθιές βασανιστικές ρυτίδες γιατί για τις άλλες δεν νομίζω ότι στενοχωριόμαστε και πολύ.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Αγαπητέ μου φίλε η ζωη είναι στιγμες αρκεί να τις αναγνωρίζουμε και να τις απολαμβάνουμε όταν συμβαίνουν..στα μικρα πράγματα .Καλως όρισες τα λέμε

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Αγγελική μου οι κάποιες ρυτίδες προσθέτουν γοητεία καιη ιλυ του χρόνου γνώση και αυτογνωσία.Χάρηκα που σε γνώρισα Θα τα ξαναπούμε!