Κάλαντα...

glitter-graphics.com

"Κάλαντα"
Δυο παιδιά λένε τα κάλαντα.Ανοιγοκλείνουν το στόμα τους,μπαίνει δυνατη παγωνιά,βγαίνει αδύνατη φωνή.Οταν δεν τραγουδάνε,κοιτάζουν γύρω τους με απορία,από που μπαίνει τόσο κρύο;Υστερα αρχίζουν τα τρίγωνα.
Ενα παιδί ανηφορίζει το δρόμο,χωμένο μέσα σ'ένα τεράστιο αληθινό δέντρο.Χριστουγενιάτικο.Το πάει σε κάποιο σπίτι.Ψάχνει να βρεί τον αριθμό του σπιτιού παραμερίζοντας τα κλαδιά από το πρόσωπό του.Τα χέρια του είναι μελανά,κοκαλιασμένα.Σαν δυο μεγάλοι ρόζοι του χριστουγανιάτικου δένδρου.
Ενα κορίτσι βγαίνει από ένα σπίτι,κρατώντας στο ένα χέρι ένα ταψί με τη γαλοπούλα,και στο άλλο μια λαμαρίνα με κουραμπιέδες.Ασφαλώς δεν είναι η μάνα του που του έδωσε να κρατάει αυτά τα βάρη.
Ταπαιδιά που λένε τα κάλαντα κοιτάζουν το παιδί που κουβαλάει το δέντρο.Θα'θελαν να'ναι στη θέση του.Το παιδι που κουβαλάει το δέντρο κοιτάζει τα παιδιά που λένε τα κάλαντα.Θα προτιμούσε να τα λέει.Το κορίτσι θα προτιμούσε τούτο ή εκείνο αντί για τη δική του δουλειά.
Κι ενώ τα παιδιά ανταλλάσουν νοερά θέσεις και καταστάσεις,μια κυρία χτυπάει απελπισμένα το κουδούνι μιας πόρτας χωρίς αποτέλεσμα.Σε κάθε κουδουνισμα της απαντάει η αγριοφωνάρα της νοικοκυράς..ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΑΛΛΟΙ...
Η επισκέπτρια,που είχε φαίνεται εκληφθεί ως καλαντάρισα,κατανικάει κάποτε την ντροπή της και ξεσπάει,..ευλογημένη,δε θέλω να τα πω...Η κουμπάρα σου η Πίτσα είμαι!
Ανοιξε πια ξεπάγιασα!
Ηπόρτα ανοίγει,η κουμπάρα μπαίνει.
Λοιπόν είναι περίεργο.Τα παιδιά δε γελάνε.Παρά γυρίζουν τόσο έκπληκτα,τόσο έκθαμβα,σάμπως το ύψιστο,το σημαντικότερο πράγμα να μην είναι τίποτ'άλλο παρά μια πόρτα που σου ανοίγει.
Αρχιμινιά κι Αρχιχρονιά.....
Τα είπαν..άλλοι βέβαια...."

Κική Δημουλά.(εκτός σχεδίου)


Ανοίξτε τις πόρτες και τις καρδιές σας και δώστε αγάπη σε όσους την εχουν ανάγκη!!

:ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!: