Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Κάλαντα...


glitter-graphics.com

"Κάλαντα"
Δυο παιδιά λένε τα κάλαντα.Ανοιγοκλείνουν το στόμα τους,μπαίνει δυνατη παγωνιά,βγαίνει αδύνατη φωνή.Οταν δεν τραγουδάνε,κοιτάζουν γύρω τους με απορία,από που μπαίνει τόσο κρύο;Υστερα αρχίζουν τα τρίγωνα.
Ενα παιδί ανηφορίζει το δρόμο,χωμένο μέσα σ'ένα τεράστιο αληθινό δέντρο.Χριστουγενιάτικο.Το πάει σε κάποιο σπίτι.Ψάχνει να βρεί τον αριθμό του σπιτιού παραμερίζοντας τα κλαδιά από το πρόσωπό του.Τα χέρια του είναι μελανά,κοκαλιασμένα.Σαν δυο μεγάλοι ρόζοι του χριστουγανιάτικου δένδρου.
Ενα κορίτσι βγαίνει από ένα σπίτι,κρατώντας στο ένα χέρι ένα ταψί με τη γαλοπούλα,και στο άλλο μια λαμαρίνα με κουραμπιέδες.Ασφαλώς δεν είναι η μάνα του που του έδωσε να κρατάει αυτά τα βάρη.
Ταπαιδιά που λένε τα κάλαντα κοιτάζουν το παιδί που κουβαλάει το δέντρο.Θα'θελαν να'ναι στη θέση του.Το παιδι που κουβαλάει το δέντρο κοιτάζει τα παιδιά που λένε τα κάλαντα.Θα προτιμούσε να τα λέει.Το κορίτσι θα προτιμούσε τούτο ή εκείνο αντί για τη δική του δουλειά.
Κι ενώ τα παιδιά ανταλλάσουν νοερά θέσεις και καταστάσεις,μια κυρία χτυπάει απελπισμένα το κουδούνι μιας πόρτας χωρίς αποτέλεσμα.Σε κάθε κουδουνισμα της απαντάει η αγριοφωνάρα της νοικοκυράς..ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΑΛΛΟΙ...
Η επισκέπτρια,που είχε φαίνεται εκληφθεί ως καλαντάρισα,κατανικάει κάποτε την ντροπή της και ξεσπάει,..ευλογημένη,δε θέλω να τα πω...Η κουμπάρα σου η Πίτσα είμαι!
Ανοιξε πια ξεπάγιασα!
Ηπόρτα ανοίγει,η κουμπάρα μπαίνει.
Λοιπόν είναι περίεργο.Τα παιδιά δε γελάνε.Παρά γυρίζουν τόσο έκπληκτα,τόσο έκθαμβα,σάμπως το ύψιστο,το σημαντικότερο πράγμα να μην είναι τίποτ'άλλο παρά μια πόρτα που σου ανοίγει.
Αρχιμινιά κι Αρχιχρονιά.....
Τα είπαν..άλλοι βέβαια...."

Κική Δημουλά.(εκτός σχεδίου)


Ανοίξτε τις πόρτες και τις καρδιές σας και δώστε αγάπη σε όσους την εχουν ανάγκη!!

:ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!:

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Προορισμοί καρδιάς...




Θύελλα στην ψυχή μου

κι εγώ στο πουθενά...

Με ταλανίζουν

οι ριπές της καρδιάς μου
κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ένα απάγκιο ψυχής αναζητώ..

ένα φάρο..αγκυροβόλι.
απάνεμο..δίχως φουρτούνες

και..
κουράστηκα...
να πονώ και να είναι αιτία να ''Ζω''


Μια ΙΘΑΚΗ ψάχνω..
αν το φθάσιμο εκεί είναι ο προορισμός.

Δακρύζω για κάτι μεγάλο
που ονειρεύτηκα...

να'ναι τάχα..
το ταξίδι που με κούρασε;

ή

το κατάρτι που ράγισε απ'τον άνεμο...

λίγο πριν αγγίξω το σκαρί του.

Αλίμονο.

πόσες να'ναι τάχα οι φορές,
που πέθανα...

καθώς είχα τα μάτια κλειστά,

κι αφημένες τις αισθήσεις,

στην ανάγκη του ταξιδιού,

αναζητώντας...

εκείνο.....το ΌΝΕΙΡΟ.............

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Fun Theories..


Ζούμε σε μια κοινωνία όπου η παιδεία για καλλύτερο περιβάλλον, είναι ανύπαρκτη.Η πολιτεία (και η οικογένεια βέβαια)το μόνο που κάνει,είναι να εφευρίσκει νόμους , που τιμωρούν τον πολίτη.
Ανάλγητους και σκληρούς,που το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί αντίδραση,άρνηση και ανθρώπους χωρίς χαμόγελο, διάθεση, αδιάφορους.
Το βλέπουμεκαθημερινά στον δρόμο.Ενώ υπάρχουν τρόποι τόσο απλοί και διασκεδαστικοί να αλλάξουν τις συμπεριφορές των ανθρώπων για το περιβάλον και την υγεία τους για το καλύτερο.


Ανεβαίνοντας τις σκάλες και..ποτε δεν ξέρεις ίσως ανακαλύψουμε και τον συνθέτη μέσα μας!



Και η ανακύκλωση παιχνίδι!!!



Επιασε πάτο;;;

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Rain sound..


Βρέχει ..πάλι..

Ζωή για τα επίγεια

αναπνοή της φύσης..ανάσα

Υστατη ανάγκη για τα εκπνέοντα;

Θλίψη για τα επέρχοντα;

Κάθαρση;

Ψευδαίσθηση ότι..

ο χειμώνας δε θε να'ρθει;

Αν..δεν έρθει όμως..

Πως θαρθεί η αναγέννηση..η Ανοιξη..ηΖωή

Ισορροπίες..πως;

Οκύκλος δεν θα υφίσταται

και..τότε;

Τι;

Βροχή..

δακρύων ροή..

ρανίδες ύπαρξης

αποδοχή..ίσως.

Για την ακολουθία

Προσμονή για τα επέρχοντα

Ζωής......συνέχεια!!