Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Tο θέατρο..πολιτική πράξη αφύπνισης συνειδήσεων και αντίστασης..Θυμιος Καρακατσάνης!


Ο θάνατος του εμποράκου του Άρθουρ Μίλερ
με τον Θύμιο Καρακατσάνη.

Ο Γουίλλυ Λόμαν, ο εμποράκος, ζει την τελευταία ημέρα της ζωής του. Χωρίς δουλειά, χωρίς όνειρα, και με τον τρόμο ότι στα μάτια των άλλων του θα είναι ένας αποτυχημένος. Μέσα από τη ζωή του Λόμαν, ο Μίλλερ εξετάζει το μύθο του Αμερικανικού ονείρου, που σήμερα έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο – τις ελπίδες και τους φόβους της μέσης κοινωνικής τάξης.

Ο Θάνατος του Εμποράκου πρωτοανέβηκε στο Μπρόντγουαιη το 1949 και χάρισε στον Μίλλερ το βραβείο Πούλιτζερκαλύτερου έργου την ίδια χρονιά.

Μια πανέμορφη βραδιά,στο θεατράκι του βουνού στην πόλη μου,απόλαυσα την ωραιότερη παράσταση που είδα τα τελευταία χρόνια..

Τον "θάνατο του εμποράκου"του Άρθουρ Μίλερ,δοσμένο Άριστα από τον εξαίρετο Θύμιο Καρακατσάνη και την θεατρική του παρέα!!

Μέσα από την ζωή του Γουίλυ Λόμαν,ο Άρθουρ Μίλερ.τόσο επίκαιρος και διαχρονικός.

Με έμπνευση και προσωπικά βιώματα,εξετάζει τον μύθο του αμερικάνικου ονείρου,που έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις,ρίχνει φως στις ελπίδες και τους φόβους της μεσοαστικής τάξης.

Αυτή την τάξη που είναι ο στυλοβάτης του οικονομικού συστήματος ,και όχι τα golden boys της εικονικής οικονομίας.

Μέσα από το έργο σκιαγραφείται η σημερινή ελληνική οικογένεια,που με πλύση εγκεφάλου και κατευθυνόμενη μαθηματικό τω τρόπω από τα media,τους πολιτικούς,τους καρεκλοκλενταυρους,τους κρατούντες αυτόν τον τόπο αθέατους και ενεργούντες υπογείως, υιοθέτησε τον μύθο του αμερικάνικου τρόπου διάγειν και σκέπτεσθαι σε μεγάλο βαθμό και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε

Μικροί και εμείς,χάσαμε την χαρά των μικρών-Μεγάλων..την ομορφιά στα απλά καθημερινά πράγματα

Την ουσία....Και επιδοθήκαμε σε ένα υλιστικό κυνήγι..μάταιο,ξεχνώντας το σύντομο αυτού του βίου.

Κληρονομώντας στα παιδιά μας,το ίδιο βάσανο να κυνηγούν χίμαιρες.

Βλέποντάς το,έφερα μπροστά μου την εικόνα του σημερινού Έλληνα.την δική μου εικόνα..του απογοητευμένου Έλληνα,που φαντασιώνεται.ότι είναι ο Ενας,που θα κατακτήσει τον κόσμο βουτώντας στον ψευδαίσθητο παράδεισο που του υπόσχονται (με ένα δάνειο θα έχεις το σπίτι των ονείρων σου..με κάρτες που σωρηδόν στέλνανε οι τράπεζες ,θα κάνεις τις διακοπές των ονείρων σου,θα έχεις το καλύτερο αυτοκίνητο,τα καλύτερα θα..θα..με λίγα λεφτά θα κάνεις περιουσία στο χρηματιστήριο....)'όλα εύκολα χωρίς κόπο..

(όλα αυτά βέβαια υποκινούμενα και εμποτιζόμενα απο αριστοτεχνικούς νους,που απευθύνονται κυρίως στην μεσαία τάξη..εκεί όπου υπάρχει πρόσφορο έδαφος)

Με ένα χαρτομάνι πτυχία ..παραπτυχία...μεταπτυχιακά..θα έχεις μια σίγουρη θέση στο Δημόσιο..

και θα είσαι κάαποιος.."και..πρόσεξε,μη σκύψεις να πάρεις κάτι που έπεσε κάτω..αυτό είναι δουλειά άλλων,Εσύ,,είσαι Κάποιος.!"

Χαϊδέψαμε τα παιδιά μας,με απωθημένα δικά μας..Να μην περάσουν αυτά που περάσαμε εμείς,

τους δώσαμε όνειρα και ψεύτικες ελπίδες,αλλά δεν τους δώσαμε την δύναμη να παλέψουν για ιδανικά(ξεμείναμε κι από αυτά) να αγωνιστούν για τα όνειρά τους,τα θέλω τους,την δύναμη της δημιουργίας και της προσωπικής κατάκτησης(όλα στο πιάτο)

Με αποτέλεσμα να μην απογαλακτισθουν ποτέ..δέσμιοι πίσω από έναν πατέρα-εμποράκο,που όλη του την ζωή, έτρεχε να ικανοποιήσει την μικρότητα της ζωής του,και τα καπρίτσια των παιδιών του.

Πίσω από το δικό του όνειρο..για να δει στα παιδιά του,αυτό που δεν κατάφερε αυτός...

Δημιουργώντας έτσι έναν χειρότερο εμποράκο,κακέκτυπο ίσως δικό του,που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεφύγει από το πρότυπο-πατέρα και να ανακυκλώνεται η ιστορία..

Η συνειδητοποίηση..πολύ αργά της αποτυχημένης θέασις της ζωής του(ο εμποράκος)

τον οδηγεί στην αυτοκτονία(η μεγαλύτερη αδυναμία κατ'εμε αντιμετώπισης προβλημάτων)

και το χειρότερο που θα μπορούσε να κληροδοτήσει στα παιδιά του..ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ.

Στην τελευταία πράξη του έργου συγκλονιστικά η μητέρα λέει..

"σήμερα που έφυγες..πληρώσαμε την τελευταία δόση του δανείου,είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ"

Αυτό ήταν όλη η σπατάλη της Ζωής τους.....

(ΕΜΕΙς.... ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑς...ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΜΑς.....ΠΟΤΕ;;;;)

Σας αφήνω τα τελευταία λόγια του Θύμιου Καρακατσάνη...ο οποίος ΑΠΟΘΕΩΣΕ !! το αριστούργημα του Μίλλερ..

Ενας θεατράνθρωπος γίγαντας!! που γέμισε την σκηνή της παράστασης..που το μόνο μειονέκτημα που είχε....'ηταν..ότι δεν υπήρχε άλλος χώρος για τους υπόλοιπους ηθοποιούς..

ΕΛΑΜΠΕ!!! εκτοπίζοντας όλους..ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟς!!!

"Το Θέατρο είναι πολιτική πράξη..αφυπνίζει συνειδήσεις ,εκεί που υπάρχουν και ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ!!!

αντισταθείτε λοιπόν όπως μπορείτε ...Γιατί αλλιώς..σημαίνει ότι αυτό που ζείτε σας αρέσει""

Σας αφήνω επίσης και την ρήση του ΜΙΛΛΕΡ μιας κριτικής διαχρονικής ευφυίας!!!!

"η αποστολή του θεάτρου είναι να αλλάξει τους ανθρώπους..να τους κάνει να αποκτήσουν συνείδηση για το τι μπορούν να κάνουν""

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ...........

Αυτές τις σκέψεις μου..τις αφήνω στην ΟΛΓΑ 50FM..που έχει την δύναμη και αντιστέκεται

κόντρα στην μαυρίλα που μας τριγυρίζει!!!

Αντιστεκόμαστε Ολγα μου με ελεύθερο πνέυμα και εφηβική ωριμότητα!!!


15 σχόλια:

55fm είπε...

Όμορφη Πέλα,πάλι με συγκίνησες...πολύ!
Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τη δύναμη που μου δίνεις!
Ο σπουδαίος Augusto Boal είχε γράψει για την παγκόσμια ημέρα θεάτρου το παρακάτω μήνυμα...
Αυτό ένιωσα να σου στείλω...
"Όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι εντυπωσιακές στην καθημερινότητά τους και δημιουργούν παραστάσεις για κάποιες ειδικές περιστάσεις. Είναι εντυπωσιακές στον τρόπο κοινωνικής οργάνωσης και δημιουργούν παραστάσεις σαν κι αυτή που ήρθατε να δείτε.
Ακόμα κι αν το αγνοείτε, οι ανθρώπινες σχέσεις ακολουθούν μια θεατρική δομή: η χρήση του χώρου, η γλώσσα του σώματος, η επιλογή των λέξεων και ο χρωματισμός της φωνής, η σύγκρουση ιδεών και συναισθημάτων, ό,τι παρουσιάζουμε επί σκηνής και ό,τι ζούμε στη ζωή. Είμαστε φτιαγμένοι από θέατρο!
Γάμοι και κηδείες είναι παραστάσεις αλλά και καθημερινές τελετουργίες τόσο οικείες που δεν το καταλαβαίνουμε. Τελετές και τυχαία περιστατικά όπως επίσης ο πρωινός καφές, η καλημέρα που ανταλλάσουμε, η συνεσταλμένη αγάπη και τα θυελλώδη πάθη, μια συνεδρίαση συγκλήτου ή μια διπλωματική συνάντηση - όλα είναι θέατρο.
Μια από τις κύριες υπηρεσίες της τέχνης μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους στις παραστάσεις της καθημερινής ζωής όπου οι ηθοποιοί είναι και θεατές και η σκηνή και οι θέσεις στην πλατεία του θεάτρου συμπίμπτουν. Όλοι είμαστε καλλιτέχνες. Κάνοντας θέατρο μαθαίνουμε να βλέπουμε αυτό που είναι προφανές αλλά που συνήθως δεν μπορούμε να δούμε επειδή δεν έχουμε συνηθίσει να το παρατηρούμε. Αυτό που μας είναι οικείο γίνεται αόρατο: κάνοντας θέατρο φωτίζουμε τη σκηνή της καθημερινής ζωής.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο μια θεατρική αποκάλυψη μας εξέπληξε: εμείς, που νομίζαμε ότι ζούμε σ' ένα ασφαλή κόσμο, παρά τους πολέμους, τις γενοκτονίες, τις σφαγές και τα βασανιστήρια βεβαίως, ακόμα κι αν αυτά συμβαίνουν σε κάποιες απομακρυσμένες και άγριες περιοχές, εμείς που ζούσαμε μέσα στην ασφάλεια έχοντας επενδύσει τα χρήματά μας σε κάποια ευυπόληπτη τράπεζα ή στα χέρια κάποιου έντιμου χρηματιστή, πληροφορηθήκαμε ότι αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν, ότι ήταν εικονικά, μια θλιβερή δημιουργία κάποιων οικονομολόγων που δεν ήταν καθόλου εικονικοί, κι επιπλέον ούτε υπεύθυνοι ή αξιόπιστοι. Τα πάντα ήταν απλώς άσχημο θέατρο, μια μυστηριώδης πλοκή σύμφωνα με την οποία λίγοι κέρδισαν πολλά και πολλοί έχασαν τα πάντα. Κάποιοι πολιτικοί πλούσιων χωρών πραγματοποίησαν μυστικές συναντήσεις στις οποίες βρήκαν κάποιες μαγικές λύσεις. Και εμείς, θύματα των αποφάσεων τους, θεατές στην τελευταία σειρά του εξώστη μείναμε να κοιτάζουμε.
Πριν από είκοσι χρόνια σκηνοθέτησα την Φαίδρα του Ρακίνα στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το σκηνικό ήταν φτωχό: δέρματα αγελάδας στο πάτωμα, μπαμπού γύρω-γύρω. Πριν από κάθε παράσταση έλεγα στους ηθοποιούς μου: "Ο μύθος που δημιουργήσαμε μέρα με τη μέρα τέλειωσε. Όταν θα διασχίσετε εκείνα εκεί τα μπαμπού, κανένας από εσάς δεν θα έχει το δικαίωμα να πει ψέματα. Το θέατρο είναι η κρυμμένη αλήθεια".
Όταν κοιτάζουμε πέρα από τα προσχήματα, βλέπουμε καταπιεστές και καταπιεσμένους, σε όλες τις κοινωνίες, τις εθνότητες, τις κοινωνικές τάξεις και ομάδες? βλέπουμε ένα άδικο και σκληρό κόσμο. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα άλλο κόσμο επειδή γνωρίζουμε ότι αυτό είναι εφικτό. Αλλά εξαρτάται από εμάς να κτίσουμε αυτόν τον άλλο κόσμο με τα χέρια μας παίζοντας στη σκηνή και στην προσωπική ζωή μας.
Δείτε την παράσταση που πρόκειται να ξεκινήσει και μόλις επιστρέψετε σπίτι σας, μαζί με τους φίλους σας παίξτε τα δικά σας έργα και κοιτάξτε αυτό που δεν μπορούσατε ποτέ να δείτε: αυτό που είναι προφανές. Το θέατρο δεν είναι απλώς ένα συμβάν, είναι τρόπος ζωής!
Είμαστε όλοι ηθοποιοί: το να είσαι πολίτης δεν σημαίνει ότι ζεις σε μια κοινωνία, σημαίνει ότι την αλλάζεις."

Μετάφραση: Βίκυ Μαντέλη, Νεόφυτος Παναγιώτου
Τι άλλο;
Την αγάπη μου και τη βαθιά μου εκτίμηση σου στέλνω φιλεναδίτσα μου!

55fm είπε...

Πέλα μου,είσαι πολύτιμη!
Σου έγραψα ένα σχόλιο και δεν ξέρω αν το πήρες,η αλήθεια είναι ότι ήταν τεράστιο...

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

oλγα μου καταπληκτικό κείμενο!!
Σέυχαριστω που μου το έκανες γνωστό δεν το είχα διαβάσει!!
"Το θέατρο δεν είναι απλώς ένα συμβάν αλλά τρόπο ζωής"και..θέαση ζωήσς θα έλεγα...αιτία προβληματισμού και αφορμη αναθεώρησης των κακως κειμένων..επαναπροσδιορισμού και δράσης.
Καλή δύναμη!
Γιατί ΕΦΗΒΙΚΗ ορμή και διάθεση διαθέτεις!!!
και ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ σου περισεύει!!
Εκρηκτικος συνδιασμός!!!!
(μια φορά το επιχείρησα και δεν το άντεξα..πολλη βρωμιά και λάσπη..λες από κει να μου΄μεινε απωθημένο το ΙΛΥς;χαχαχαχα!!!)

kariatida62 είπε...

Τον απόλαυσα τον Χειμώνα, μαζί με τα παιδιά μου. Εκανα κι'εγώ σχετική ανάρτηση:http://kariatida62.blogspot.com/2009/11/o.html

Θυμάμαι ακόμα πώς έκλεισε εκείνη την παράσταση μ'ενα σύνθημα που διάβασε στους τοίχους και το αγάπησε...έγραφε: "Mη σκοτώνετε τα κουνούπια άλλοι πίνουν το αίμα σας!"

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@Kariatida
Kαταπληκτική παράσταση Καρυ!!
και ωραία η παρουσίαση στο blogσου :)
προχθές που την είδαμε και εμείς..πάλι για κουνουπια μιλούσε..αλλά ο καημένος κυριολεκτούσε είχε τόσα κουνούπια..(υπαίθρια ξέρεις και η λιμνη από κάτω...)
που τελειώνοντας και χαριτολογώντας είπε: "όλα υπέροχα βρε παιδιά..αλλά αν είχαμε και μια σίτα στο στόμα για τα κουνούπια θα ήταν καλλύτερα..χα..χα..
Χαίρομαι που σ'έχω και από εδώ!! :)

iamaticus είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΙΛΥ ΜΟΥ.....

Βεβαια "τον θανατο του εμπορακου"...που ουτε στον κινηματογραφο...ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ!!!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΩ...

Για το "αμερικανικο ονειρο"...ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΩ...
Για ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΕΙ...ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!!!(καθετα διαφωνω!!!).

Τωρα για το "ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΚΤΡΩΜΑ"...βεβαιως ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.

Η ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ...ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΘΥΝΗ!!!!!

ΜΟΝΟ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΟ ("ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ"):
..."Η ΑΝΗΘΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ "ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ".
...και η "ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ "ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ" ΔΕΞΙΑΣ"!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@iamaticus
εχεις δίκιο για αυτό που λές. η πολιτικη σκηνη μετα την αντιπολίτευση φέρει την μεγάλυτερη ευθύνη για τις κοινωνικές ανατροπές που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια.Με αποτέλεσμα να φτασουμε σ'αυτην την ανεπάρκεια αξιων θεσμων αυτης της ασυδοσίας
Μαζί με τα χάλια της Αριστεράς και της Δεξιάς γιατί δεν βάζεις και τα τρανταχτα του Πασόκ ;
(Δηλώνω καργα σοσιαλόστροφη ιδεολογικά πρασινη..για να εξηγούμαστε..αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχω παρωπίδες για ότι συμβαίνει)
Τωρα θα μου πεις τι είσαι..για ποιά αντίσταση μιλάς;
ΙΣΩς να ΥΙΟΘΕΤΗΣΩ την ΑΠΟΨΗ ότι: ΚΑΘΕ ΠΡΑΞΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑς επεται ΜΙΑς ΠΡΑΞΗς ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗς.
για να αισιοδοξήσω για το μέλλον..
(αλλωστε η ιστορία μας έδειξε ότι όταν οι κοινωνίες εφτασαν σε σημείο κορεσμού αναπτυξης..ενας πόλεμος μια καταστροφή ηταν η αρχή ενος επόμενου γύρου )


Υ.Γ. τι εννοείς με: "το αμερικανικο όνειρο ευτυχώς εμπνέει την ανθρωπότητα και σήμερα";;;

Ευρύνοος είπε...

Ο Καρακατσάνης είναι η μεγαλύτερη θεατρική (και όχι μόνο) μορφή στην Ελλάδα κατα την γνώμη μου..

τον απόλαυσα πέρσι σε περιοδεία του στα μέρη μου..

είδαμε την Λυσιστράτη
http://otrelostouxwriou.blogspot.com/2009/08/blog-post_03.html

ότι και να πώ είναι λίγο γι αυτόν..

και ο θάνατος του εμποράκου αν έρθει, θα προσπαθήσω να πάω,,

Αντίσταση με κάθε τρόπο!

καλό ξημέρωμα :)

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@Ευρύνοος
Καταπληκτικός Τάσο!
Αγγιξε τόσο τους θεατές του που δεν ακουγόταν ούτε "ανάσα"!!!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχος ο Καρακατσάνης... ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί...

Και αυτές οι σκέψεις... τόσο επίκαιρες, τόσο δυνατές, πάλη είναι η ζωή, πάλη για το καλύτερο.

Καλημέρες

Poet είπε...

Προσυπογράφω όσα λες, Πέλα μου, και όσα λες, Όλγα-Ουρανία μου, και με τα δύο χέρια. Μα τι κορίτσια είστε εσείς !!! Στην πράξη τώρα !

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@Οδοιπορος
Ετσι και εγω το είδα καλό μου!
Απ'την αρχή μεχρι το τέλος ηταν τοσο σημερινό το έργο λες και ο ΜΙΛΛΕΡ το έγραψε για μας!!!Αεναος κυκλος η ζωή όπως και η γη στρογγυλη...όλα γυρίζουν και ξαναπαίζεται το έργο!!
Ασ το παλέψουμε για τα καλύτερα!!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@Poet
Νάσαι καλά ποιητή μου!!
γλυκός και τρυφερός όπως πάντα!!!
Ενας αγώνας η ζωή..δεν πρέπει να την προσπερνάμε έτσι και μόνο με μαυρίλα πρέπει να την παλέυουμε όπως μπορούμε και όπως λέει η Ολγα να προσπαθουμε να την διανθίζουμε "χρωματιστα"και με αισιοδοξια!!
Μια αγκαλιά από εδώ!!!

Ανώνυμος είπε...

nice to be here ilystouxronou.blogspot.com owner found your blog via yahoo but it was hard to find and I see you could have more visitors because there are not so many comments yet. I have found site which offer to dramatically increase traffic to your blog http://xrumerservice.org they claim they managed to get close to 1000 visitors/day using their services you could also get lot more targeted traffic from search engines as you have now. I used their services and got significantly more visitors to my blog. Hope this helps :) They offer best backlinks Take care. Jason

Ανώνυμος είπε...

Elle chamaille ce drac et je banderole derechef son palmite caché. Je tisse altièrement notre scion soudain quand notre frivolité recepa sa démolisseuse coërcitive. Un reboisement mondanisa sa chiasse dithyrambique , aussi votre phonie désintéressa aigûment ton fusible. Elle guinde votre lucernaire plus je réprime impatiemment ce paléothérium unisexe. Ce veilloir transvasa notre crétinerie serrée. Elle décapèle ce microcosme lorsque je détresse étroitement votre bordereau désengourdi.
[url=http://fr.twitter.com/OmniumFinance]groupe omnium finance+viadeo[/url]
Elle limoge mon concept alors je déculotte comparablement son fadet chelléen. Je valète discrètement ton jamrosier réaliste alors cette mitrailleuse dynamita ta prêteuse vermifuge. Elle boude mon pistil et je tournaille dédaigneusement votre génocide tombant. Votre narthex stoppa votre progressivité ducale. Mon municipe scalpa la varicocèle lotie et enfin sa rainure marcotta hiérarchiquement notre frai.

groupe omnium finance france 3
http://fr.wikipedia.org/wiki/Omnium_Finance