Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Σώπα μη μιλάς...(του Αζίζ Νεσίν)


Ε να συγκλονιστικό όσο και διαχρονικό ποίημα!
απαγγέλλει η Μαριέττα Ριάλδη!


Σώπα..μη μιλάς,είναι ντροπή
κοψ'την γλώσσα σου
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός

Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί,
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα,μου λέγανε
"σώπα"
Στο σχολείο μου κρύψανε την αλήθεια την μισή,
μου λέγανε"εσένα τι σε νοιάζει; σώπα"

με φιλούσε το πρώτο αγόρι που ερωτεύτηκα,και μου λέγανε
"κοίτα μη πεις τίποτα, σσσ..σώπα"

κόψε την φωνή σου,και μη μιλάς,σώπαινε
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα 20 μου χρόνια

ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού

έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο
"τι σε νοιάζει εσένα"μου λέγανε,
"θα βρεις το μπελά σου σώπα"

αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"μη χώνεις την μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις,σώπα"

Παντρεύτηκα,έκανα παιδιά,
ο άντρας μου ήταν τίμιος και εργατικός
,ήξερε να σωπαίνει.
είχε Μάνα συνετή,που του έλεγε
"σώπα"

σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς,οι γείτονες,με συμβουλεύανε:
Μην ανακατεύεσαι,κάνε πως δεν είδες τίποτα.Σώπα.
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες,,μας ένωνε όμως το "Σώπα"

Σω΄πα ό ένας,σώπα ο άλλος,σώπα οι επάνω,σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι,οι δρόμοι οι παράλληλοι
Κατάπιαμε την γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάκαμε τον Σύλλογο του"Σώπα"
και μαζευτήκαμε πολλοί
ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ,ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΓΑΛΗ,
αλλά, ΜΟΥΓΚΗ!

Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά,μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα και όλα πολύ.
Εύκολα και μόνο με το "σώπα"

Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στη πεθερά σου
κι όταν νοιώσεις την ανάγκη να μιλήσεις,
ξερίζωσε την γλώσσα σου και κάντην να σωπάσει
Κοψ'την συριζα
πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο,από την στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα΄χεις έτσι εφιάλτες,τύψεις και αμφιβολίες,
Δεν θα ντρέπεσαι από τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις από τον βραχνά να μιλάς.
Χωρίς να μιλάς να λες "έχετε δίκιο είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! πόσο θά'θελα να μιλήσω ο κερατάς"

και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντι να μιλάς.
Κόψε΄την γλώσσα σου,κοψτην αμέσως
Δεν έχεις περιθώρια,
γίνε μουγκος.

Αφού δεν θα μιλήσεις,καλύτερα να το τολμήσεις. Κόψε την γλώσσα σου

Για να είμαι τουλάχιστον σωστή ,στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς,κρατώ την γλώσσα μου
γιατί νομίζω,πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θ'αντέξω

ΚΑΙ ΘΑ ΞΕΣΠΑΣΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΟΒΗΘΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΛΠΙΖΩ

και κάθε στιγμή,το λαρύγγι μου θα γεμίζω με έναν φθόγγο,
με έναν ψίθυρο,με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή, που θα μου λέει :

"ΜΙΛΑ!!!!!!!.......







6 σχόλια:

Χλόη είπε...

φοβάμαι πως είναι αργά ..
φλυαρίσαμε επικίνδυνα και συνηθίσαμε πια ..

την αγάπη μου

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@Χλόη μου!Πίκρα..θυμός..αποσύνθεση των πάντων..και κυρίαρχος ο ΦΟΒΟς..αλλοτινών καιρών,που επιστρέφει..όχι δεν συνηθίζεται αυτό.Και όσο κοντεύει ο κύκλος να κλείσει.θα βρίσκω δύναμη να ΜΙΛΩ για χαρη αυτών που ξαναρχίζουν τον κύκλο απ'την αρχή..
Καλημέρα γλυκο κορίτσι!

ANAZHTHΣH είπε...

πολύ καλό,δεν το γνώριζα,
ευχαριστώ

έχουμε καιρό να τα πούμε,
την αγάπη μου

Poet είπε...

Φυσικά και πρέπει όλοι μας να βρίσκουμε τη δύναμη να μιλήσουμε. Ιδίως σε χαλεπούς καιρούς. Να σηκώνουμε το κεφάλι και να παίρνουμε θέση. Όσο ακριβά κι αν κοστίζει αυτό. Γιατί η πράξη αυτή τιμά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Καλή δύναμη, Πέλα μου.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@αναζήτηση
Εχουμε καιρό να τα πούμε..γιατί μας ψαλιδίζουν τα φτερά της "αναζήτησης¨",αλλά ευ είμαστε ακόμη ζωντανοί..και όσο έχουμε φωνή..ΝΑΙ ΘΑ ΜΙΛΑΜΕ!
Καλημέρα!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

@Poet
NAI!ειδικά σε χαλεπούς καιρούς Τόλη μου!!
Την καλημέρα μου!