OΡΙΑ...


Jorhe Luis Borges

Υπάρχει κάποιος στίχος,
που δεν θα ξαναθυμηθώ ποτέ.

Υπάρχει κάποιος δρόμος,εδώ κοντά,
που είναι κιόλας απαγορευμένος
για τα βήματά μου

Υπάρχει κάποια πόρτα που έχω κλείσει
ως τη συντέλεια του κόσμου.

Ανάμεσα στα βιβλία της βιβλιοθήκης μου
υπάρχει κάποιο που δεν θα ξανανοίξω πια.

Τούτο το καλοκαίρι κλείνω τα πενήντα.
Οθάνατος ασταμάτητα με ροκανίζει.... ...............................................................................

Γλιστρώντας στους μαιάνδρους του μυαλού μου,
το αναγνωρίζω αλλιώς........
δεν είναι εγώ που μεγαλώνω,είναι η ζωή που είναι μικρή!!
Το δικό μου ροκάνισμα του χρόνου αρχίζει πάλι
στις 19 του Αυγούστου...
προλαβαίνω να γευτώ ,λίγη αθανασία ακόμα......
Οτρώσας και ιάσεται........θέλω γλυκό κεράσι
και βανίλια παγωτό....
το γεύομαι λίγο λίγο και γι"αυτό
άκρως επιθυμητό!!!!!!!!