Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Σπονδη στην Πανσέληνο...


Θεά της νύχτας, σελήνη. Αναφορά των μύθων, της απορίας, της έκστασης, του ουρανού γλυκιά κόρη, ντροπαλή, πριγκίπισσα του εαυτής κίτρινου. Ολόσωμη κι απείθαρχη στα νοητικά φτερουγίσματα, υπάκουη κι ολόφωτη στα ψυχικά κελεύσματα, στην αγωνία της συνεύρεσης με ένα αόριστο, ηδύ συναίσθημα. Άστρο που αλαφιάζει τους ανθρώπους με την ομορφιά του κύκλου της, που στολίζει τις αμμουδιές αλλά και τους υπονόμους των βρώμικων μεγαλουπόλεων. Νύμφη του σύμπαντος, ολόδροση και ολόχαρη για τη σεμνότητα του απείρου. Λουλούδι στο χάος, του ήλιου και των ποιητών ερωμένη, σαλεύει τα λογικά, φουσκώνει το στήθος των αντρών και γυναικών, ανάβει τα πρόσωπα και τις καρδιές, σκορπίζει ελπίδες βυθοσκόπησης στα μύχια, αιφνιδιάζει τα ρολόγια και την «τακτοποίηση».
Τρέμουλα γεννάει, τη μυθική μνήμη ανασαλεύει, τους δισταγμούς αφανίζει. Συντρόφισσα και παρηγοριά στον αρχέγονο τρόμο, στους πρώτους κυματισμούς του νου, στη λαχτάρα για προσδιορισμό μέσα σε ένα σπαραχτικό ονειροδρόμιο του μηδέν.
Η γη χαίρεται τους καρπούς της, κρυφογελάει με τον οργασμό του χώματος, απολαμβάνει τη μυρωδιά του, το βασίλειο των ζώων χάνει τους βασιλείς του, οι ιεραρχίες τσακίζονται από την εξουσία της χλωμής θεάς. Για στιγμές λίγες το DNA της ανθρωπότητας σαστίζει. Το αύριο ανήκει στους ρασιοναλιστές. Τα όρια της αξιοπρέπειας διευρύνονται. Η αξιοπρέπεια μετουσιώνεται σε ίλιγγο, σε θαυμασμό για κείνο το αλλόκοτο άστρο που θρυμματίζει το γεγονός, που πυρπολεί την αλλοφροσύνη, που αυθαιρετεί στην πρόκληση κι εκδήλωση της συγκίνησης.
Σελήνη. Του έρωτα μητέρα, παμφανόωσα την τρυφερότητα της έφηβης ανάτασης, της ανθρώπινης μοίρας. Του ωκεανού συμπαραστάτιδα, σκέπη των φτωχών και των αλλοπαρμένων, των ανήσυχων και των απελπισμένων. Θαλπωρή του πόνου και του αδιέξοδου, ελεγεία του πάθους, φόρμιγξ αιθέρια, του διαστήματος αίγλη και κόσμημα.
Των μωρών «παραμάνα», θωπεύουσα τα πρώτα τους σκιρτήματα, των μοναχικών οδοιπόρων οδηγός και σύντροφος.
Σελήνη της φρενίτιδας αλλά και της περισυλλογής, καθρέφτης της μικρότητάς μας και της άγνοιάς μας της Απειρικής.
Ατενίζουσα απόψε – είκοσι πέντε χρόνια από τότε που τη «μίασαν» ο Άρμστρονγκ και η παρέα του της «επιστήμης» - τη θλίψη και την ταπείνωση του ανθρώπινου γένους, πιθανόν να σκέφτεται την χαρίεσσαν γυνή που λοιδόρησε τον Θαλή, όταν ο σοφός άντρας σκόνταψε παρατηρώντας τα αστέρια. Αλλά και η γυναίκα και ο Θαλής είχαν δίκιο.
Η σελήνη θα παραμείνει εκεί και σε κάθε της «πλήρωμα» θα ομορφαίνει την ασχήμια μας. Θα μας αναστατώνει για λίγες ώρες, τόσες ώστε να παρέλκεται η φρίκη και να παραμένει το θαύμα και η απορία της Ύπαρξης.
Γιώργος Σταματόπουλος

(Ο Γιώργος Σταματόπουλος εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Ελευθεροτυπία.
Η πρώτη μου επαφή μαζίτου ειναι μέσα από το βιβλίο του "Η φωνή" Δώρο της φίλης Ιωαννας!
που όσο το διαβάζω με συναρπάζει περισσότερο!!)

το κείμενο είναι απο εδω







Μ'ένα φεγγάρι ολόγιομο
άρχοντα..αστρόφωτου ουρανού
και διαστολέα μέθης...
οφθαλμών και ονείρων..
Σας υποδέχομαι..
Σαν αστρολάβος..νύχτας πανσέληνης
με απόηχο καλοκαιριού...















19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φεγγαράδα σε όλα όσα ζήσαμε, νιώσαμε και επανέρχονται ξανά και ξανά κάτω από το οδυνηρό φως της...

IonnKorr είπε...

Βρε Πέλα του Χρόνου (και όχι του Χώρου)

που βρήκες αυτό το κείμενο?????
Θαλπωρή του πόνου και του αδιέξοδου, ελεγεία του πάθους, φόρμιγξ αιθέρια, του διαστήματος αίγλη και κόσμημα.

Ρε τι χαμός ποιητικός, οίστρος σεληνιακός και απροσμέτρητος, είν' αυτός???

Ιωάννα Λουλάκη είπε...

IonnKorr, αν διαβάσεις ακόμα μια φορά την ανάρτηση της Πέλας θα δεις πού το βρήκε αυτό το ποιητικό κείμενο...
Σε συνεπήρε βέβαια η ...Σπονδή στην Πανσέληνο... (από το 1994 το έχω φυλαγμένο...)
Καλημέρα,
τα φεγγάρια μάς ενώνουν...
Όπως τώρα η "παμφανόωσα Σελήνη, του έρωτα μητέρα"... κατά Σταματόπουλον...
Χαίρομαι Πέλα μου που σε μύησα στον συγγραφέα "της φωνής" και όχι μόνο...

55fm είπε...

Πέλα μου γλυκιά καλημέρα!
Απόλαυσα την ανάρτησή σου!
Σου στέλνω πολλά φιλιά και αγάπη!

Ανώνυμος είπε...

υπέροχη ΣΠΟΝΔΗ στην πανσέληνο, με συνεπήρε πραγματικά, καταπληκτική ανάρτηση, καλή σου μέρα

iamaticus είπε...

.....ΙΛΥ ΜΟΥ ΧΑΙΡΕ!!!!!....

αραγε ....
Υπαρχει κατι....(στη ζωη)........
που να ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΤΟΥ????

ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΧΙ!!!!
ΕΙΝΑΙ Η ΘΗΛΥΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!!

ακου τι μου εφτιαξε στο "ΑΓΡΙΝΙΟ"...μια αλλη σεληνη:
http://www.youtube.com/watch?v=RiEvTR2KFSY&feature=related

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Ηρθε έλαμψε ..άλλη μια νύχτα καλόκαιριού..προμηνυοντας τέλος μιας εποχης και αρχή μιας άλλης..

(καθυστερημένα σας απαντώ..γιατί η καθημερινότητα φουριόζα επέστρεψε,ομολογουμένως από ένα καλοκαίρι πολύ όμορφο..ταξιδεμένο..και λαμπερο!!)

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

ΟΔΟΙΠΟΡΕ..παρέα μας η Σελήνη στις στιγμές μας..στις όμορφες και στις οδυνηρές!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

ΙΟΝΝΑ χα..χα..μια φορά το χρόνο ας μας επιρεάσει και εμας τους απλους θνητους ο οίστρος της..
Μην κοιτας που εσένα ΧΩΡΟΧΡΟΝΕ..σε αγγίζει καθημερινα!! :)

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

ΙΩΑΝΝΑ Να'σαι καλά!Πολύ ωραία γραφή..αισθαντική..
Μια καλημέρα κι απόεδώ!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

ΟΛΓΑ μου καλωσόρισες φουριόζα και καταχαρούμενη και λαμπερή για τις χαρες που σε συναρπάζουν..για το αστέρι σου!!!
Πανσέλινα φεγγάρια και με τέτοιους Ηλιους η ζωή σου να είναι!!
ΦΙΛΙΆ!!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

SILENA μου σε καλωσορίζω..εστω και καθηστερημένα. Τρυφερούς..ευαίσθητους ανθρώπους πάντα τους αγγίζει και τους συνεπαίρνει μαι νύχτα πανσέλινη γεμάτη φως!!
Ενα όμορφο Σ.Κ. Να έχεις!!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

IAMATIKE πάντα στη ζώή υπάρχει και η άλλη όψη..
Να όπως στην λάμψη του Ηλιου ο απόηχος της Σελήνης!
Μόνο που καμιά φορά αυ΄τος ο απόηχος ξέπερνα σε λάμψη..σε αίσθηση..συναίσθηση παραμυθιτικη..αυτη του γενεσιουργού..ζωοδότου Ηλιου..
εστω μια φορα τον χρόνο!!
Πικρά και γλυκά!!

kariatida62 είπε...

Τι αβάσταχτα υπέροχο κείμενο είναι αυτό!
Στέκεσαι σε κάθε λέξη την διαβάζεις ξαποστένεις μαγεύεσαι-ονειρεύεσαι και προχωράς στην επόμενη κυρτωμένος/η απο την βαρύτητα των προηγούμενων εννοιών...

Καλώς σε βρήκα φίλη αγαπημένη!
Καλό Φθινόπωρο νάχουμε

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

πόσο κρατάει αυτή η Πανσέληνος?
..φθινόπωρο έφτασε πια...
δε λέει να περάσει.....

Πελα μου
Πέλα μου
Πέλα μου
(τρεις φορές νομίζω φτάνει)

η πεταλουδα πανσεληνιαστηκε μεταχρονολογημενα!

γαλάζια τα φιλιά σήμερα
κι ενα ασημι..........

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Καλως σε Καρυατιδα! Δροσερή..ανανεωμένη..
Καλό μήνα να έχουμε!!Θα τα λέμε!!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Καλωσόρισες Σκρουτζάκο!Θα πέρασες καλά φαντάζομαι :)
Kαλό μήνα με χαμόγελα!!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Ααα..πέρασε..δεν το πήρα χαμπάρι..
εε ασς ειδοποιούσε βρε φτερένια μου..χα....χα!
αραγε;;;δεν φταις εσυ για την διάρκεια;γιατί μεταχρονολογημένη;;
ΦΙΛΙΆ!!

kariatida62 είπε...

Αντίο φίλη μου καλή! Αντίο!
Έχω κάτι και για σένα στο σπιτάκι μου αφήσει...